WRITING: Stopwoordjes

Ik denk dat ik van jongs af aan al zo veel stopwoordjes heb gehad dat het niet meer op twee handen te tellen is. It all started met, net als zo ongeveer elk ander kind denk ik, de waarom-fase. Mama waarom..., papa waarom? Daarna kwam de fase dat ik mama na ging praten. Ik noemde namelijk, tot grote ergenis van le parents, mijn vader steeds bij zijn voornaam. Op de basisschool ging ik natuurlijk alle coole stopwoordjes van mijn klasgenootjes overnemen. Zo waren dingen opeens vet cool en sloot ik al mijn kaarten, brieven en emails af met V.L.E.K. Wat stond voor het übercoole: veel liefs en kusjes.
Ook onstond op de basisschool het vreselijk irritante; ofzoiets. Geloof me als je er op zou letten en ik er niet aan denk zeg ik denk ik in een uur zo'n vijftig keer dat, niet eens bestaande woord.
Op de middelbare school raakte ik verslaafd aan Gossip Girl en veranderde de vlek dus automatisch in het beroemde xoxo.
Aan het einde van de havo kon ik een periode geen Gossip Girl kijken en ging ik dus zo'n beetje elke andere bestaande serie kijken. Daar hield ik onder andere I die, Shut the Front door, Bananas uit The Rachel Zoe project aan over. En dan ben ik ook nog zo'n type dat zo ongeveer elke zin zou willen beginnen met nou, ook of ja en toen. Maar gelukkig maar dat ik me heb leren beheersen. In andere periodes dikte ik ongeveer elk bijwoord aan met vreselijk. Zo kreeg ik van die walgelijke kak-uitspraken als ja dat is vreselijk leuk of vreselijk mooi.
Inmiddels let ik steeds meer op al deze irritante stopwoordjes maar af en toe moet ik er gewoon even een I die uitgooien of betrap ik mezelf op een ehh of een ofzoiets. En ookal wordt het vreselijk gehaat door mijn docent Schrijven ik vind een tekst op een blog gewoon een stuk leuker als er af en toe een engels woord in wordt gebruikt. Oops I did it again.

Maar ik denk dat eigenlijk iedereen wel stopwoorden heeft. Stopwoorden dienen immers om jezelf een momentje te geven om na te denken over wat je gaat zeggen. Dus eigenlijk kan ik nu concluderen dat stopwoorden positief zijn aangezien het aangeeft dat je nadenkt over wat je zegt. Dus eh, niks om je voor te schamen. Alleen willen sommige mensen dan stoppen met wanhopig cool proberen te doen door dingen te zeggen als echt dood leuk of echt amaaaazing! Want dan kom je dus overduidelijk niet over alsof je nadenkt wat je zegt...

With love, Irene